Με έκπληξη διάβασαν οι αναγνώστες της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ στο φύλλο της 14/2/2015, την προαναγγελία του Δημάρχου κ. Πατούλη για την κατασκευή έργων αποχέτευσης ομβρίων υδάτων στη Νέα Λέσβο, ενώ δεν έχει συμπληρωθεί ούτε ένας χρόνος από την ολοκλήρωση του συλλεκτήρα της οδού Παπάγου, που μελετήθηκε για να παραλαμβάνει τα όμβρια νερά της ευρύτερης υψηλής περιοχής. Το ότι το έργο αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα από τις πλημμύρες του περασμένου Νοεμβρίου, θα έπρεπε να προβληματίσει τους υπεύθυνους, πριν από την εκπόνηση νέων μελετών και τη δημοπράτηση νέων έργων.
Αναρωτήθηκε άραγε κανείς γιατί, παρά την πύκνωση των φρεατίων υδροσυλλογής, ο μεγαλύτερος όγκος των βρόχινων νερών εξακολουθεί να καταλήγει επιφανειακά στην οδό Σαπφούς παράλληλα προς ρέμα και να συγκεντρώνεται τελικά στο γεφυράκι;
Έγινε αντιληπτό από τους αρμόδιους παράγοντες, αυτό που οι διερχόμενοι διαπιστώνουν, ότι κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων, λόγω των μεγάλων κλίσεων των δρόμων, ο μεγαλύτερος όγκος από τα νερά της βροχής περνάει πάνω τα φρεάτια υδροσυλλογής, αντί να καταλήγει μέσα σ’ αυτά.
Παρατήρησε κανείς ότι κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων τα φρεάτια υδροσυλλογής, μετά τον καθαρισμό τους, πολύ σύντομα φράσσουν από κλαδιά, σακούλες, σκουπίδια κλπ., με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να λειτουργούν αποτελεσματικά;
Εξετάστηκε η επάρκεια του υφιστάμενου οχετού της οδού Πεντέλης (το γνωστό γεφυράκι της οδού Πεντέλης), και του κλειστού αγωγού με τον οποίον έχει διευθετηθεί ένα τμήμα του ρέματος μήκους 200,00 μ. περίπου αμέσως παρά κάτω, προς την περιοχή Στούντιο Α; Πότε καθαρίστηκε για τελευταία φορά το τμήμα αυτό από μπάζα, φερτά και άλλα αντικείμενα;
Τέλος, έχουν μελετηθεί οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν στις παρακάτω γειτονιές του Δήμου Αμαρουσίου (Κοκκινιάς, Σωρού κλπ.), αλλά και σε άλλους Δήμους χαμηλότερα (Φιλοθέη, Ν. Ιωνία, Ν. Χαλκηδόνα), από τους μεγάλους όγκους των ομβρίων νερών που θα συγκεντρωθούν σε πολύ λίγο χρόνο, από τις ευρύτερες ορεινές περιοχές, σε περίπτωση πολύ έντονης βροχόπτωσης;
Τα πλημμυρικά προβλήματα που τα τελευταία χρόνια παρουσιάζονται όλο και πιο συχνά στο συγκεκριμένο σημείο, αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα λανθασμένων επιλογών και παραλείψεων, που σωρευτικά οδήγησαν στα σημερινά αποτελέσματα. Δυστυχώς, παρόμοια προβλήματα, μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης, εμφανίζονται σε πολλά σημεία του λεκανοπεδίου της Αθήνας, τα οποία οφείλονται:
1. Στην ένταξη στο σχέδιο πόλης μεγάλων εκτάσεων, κυρίως σε βόρειες και ορεινές περιοχές. Είναι γνωστό ότι η απορροφητικότητα των νερών της βροχής στις αδόμητες περιοχές είναι μεγάλη, ενώ στις περιοχές που είναι ενταγμένες στο σχέδιο πόλης είναι πολύ μικρή έως ελάχιστη, λόγω της πυκνής δόμησης. Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δομημένες επιφάνειες στην Αθήνα κάλυπταν το 25% του λεκανοπεδίου, ενώ μετά το 1975, το 75% καλύφθηκε από δομημένες επιφάνειες και δρόμους. Σήμερα στην Πρωτεύουσα αντιστοιχούν λιγότερα από 2,5 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο, όταν στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες η αναλογία κυμαίνεται από 9-25τ.μ. ανά κάτοικο! Όπως δε εκτιμούν ερευνητές του Πολυτεχνείου, η πλημμυρική παροχή στην Αττική υπερδιπλασιάστηκε από το 1945 έως τα τέλη του 20ού αιώνα, με αποτέλεσμα την όξυνση των πλημμυρικών φαινομένων.
2. Στις μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων ετών, που αποψίλωσαν σημαντικές εκτάσεις στην Πάρνηθα και στην Πεντέλη, οι οποίες απορροφούσαν ένα σημαντικό όγκο από τα νερά των βροχών, ανέκοπταν την ορμητικότητα, και καθυστερούσαν τη ταχεία συσσώρευσή τους προς τις κατοικημένες περιοχές. Όπως προκύπτει από μελέτη του ΙΓΜΕ, πριν από μερικά χρόνια, το 80% των νερών της βροχής το απορροφούσε το έδαφος και μόλις το 20% έπεφτε στην θάλασσα, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό έχει αλλάξει δραματικά.
3. Στην εξαφάνιση των ρεμάτων, είτε με τον εγκιβωτισμό της κοίτης και των πρανών τους με σκυρόδεμα, είτε με το μπάζωμα της κοίτης τους, που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει μέχρι την εξαφάνισή τους. Σε μελέτη του ΕΜΠ αναφέρεται, ότι τα ανοιχτά ρέματα στην περιοχή της Αθήνας το 1945, είχαν μήκος 1.280 χιλιόμετρα, ενώ σήμερα το μήκος τους φτάνει μόλις τα 434 χιλιόμετρα, μειώθηκε δηλαδή σε ποσοστό 66,4%!
4. Στην παντελή απουσία κεντρικού σχεδιασμού και ιεράρχησης των απαραίτητων αντιπλημμυρικών έργων τα οποία επιλέγονται με κριτήριο την εξυπηρέτηση τοπικών, μικροκομματικών ή άλλων συμφερόντων.