Από την στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ // Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Αυτό τον τίτλο είχε ένα χρονογράφημα του αείμνηστου Ουμπέρτο Έκο, που είχε γράψει στο περιοδικό L’ Espresso στις 21 Σεπτεμβρίου 1990. Ένας τίτλος, ο οποίος στη χώρα μας έγινε αιτία κάθε Αύγουστο όλα να νεκρώνουν, να αδειάζει η Αθήνα και να υπολειτουργούν τα πάντα. Αρκεί να ρίξετε από αύριο μια ματιά στις βιτρίνες των καταστημάτων με τα χαρτάκια «κλειστό από… μέχρι… Αυγούστου» και αρκεί να πάτε σε κάποια δημόσια υπηρεσία να δείτε πόσοι έχουν απομείνει να σας εξυπηρετήσουν.
Θα μου πεις βέβαια, ότι στη χώρα μας τον Αύγουστο του 2015 είχαμε τόσες και τόσες ειδήσεις. Ε, αυτό ήταν μια εξαίρεση. Άλλα περιμέναμε και άλλα μας βρήκαν. Οπότε τον Αύγουστο 2015, όχι μόνον δεν είχαμε ειδήσεις, αλλά δεν προλαβαίναμε ούτε να τις σχολιάσουμε. Άσε που με τα capital controls δεν είχαμε και λεφτά. Αυτό κι αν ήταν είδηση.
Θυμήθηκα αυτό το χρονογράφημα του Έκο, διότι το είχε γράψει Σεπτέμβριο 1990, επιστρέφοντας από διακοπές σε νησί όπου δεν υπήρχαν ιταλικές εφημερίδες και έτσι μάζεψε όλα τα μπαγιάτικα φύλλα (του Αυγούστου 1990), μήπως διαβάσει κάποια είδηση πλην της κρίσης του Περσικού Κόλπου, για την οποία είχε πληροφόρηση, επειδή είχε την τύχη να διαβάζει την «Πρώτη Ημερήσια του Κόσμου Σήμερα». Την Fiji Times των νήσων Φίτζι. Εκεί, όπου όταν άρχιζε η ημέρα, σε ολόκληρο τον υπόλοιπο πλανήτη βρίσκονταν ακόμα στην προηγούμενη.
Η εφημερίδα Fiji Times, είχε γοητεύσει τον Ουμπέρτο Έκο, διότι εκτός διαφημίσεις που αποκάλυπταν την ταυτότητα της περιοχής, κάλυπτε όλα τα τοπικά γεγονότα (με σημαντικότερο τη δίκη τριών μεθυσμένων) και χωρίς να έχει ανταποκριτές, είχε τέσσερις σελίδες με «διεθνή γεγονότα» γραμμένες απλά και περιληπτικά, από τα επίσημα πρακτορεία ειδήσεων.
Ανοίγοντας λοιπόν στα μέσα του Σεπτέμβρη 1990, τον ιταλικό τύπο του Αυγούστου 1990, διαπίστωσε ότι οι ειδήσεις ήταν τόσο όμοιες με τον Αύγουστο του 1989, που ανησύχησε και μπήκε σε σκέψεις. «Τι ωραία θα ήταν να κυκλοφορούσε και στην Ιταλία μια έκδοση της Fiji Times!», γράφει και κλείνει το χρονογράφημα, κάνοντας ένα αιχμηρό σχόλιο πάνω στην ειδησεογραφία, όπως παρουσιαζόταν στις ιταλικές εφημερίδες και φυσικά απουσίαζε από τους Fiji Times.
Παρ’ όλα αυτά τα διευκρινιστικά του χρονογραφήματος, εμείς εδώ, κάθε Ιούλιο λέμε «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» και την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια για τις παραλίες.
Βλέπεις, καλή μου αναγνώστρια, εμείς συνδυάσαμε τον τίτλο του αείμνηστου Ουμπέρτο Έκο, με τη φράση του αείμνηστου Αντρέα για «τα μπάνια του λαού». Τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, όλοι τα εκμεταλλεύονταν για να περνούν νομοσχέδια και επαχθή μνημόνια.
Προσωπικά, επίτρεψέ μου να χρησιμοποιήσω τον τίτλο και να σου πω ότι θα τα ξαναπούμε τέλος Αυγούστου. Θεού θέλοντος και τότε (επειδή με την πρώτη φορά Αριστερά κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει), θα συζητήσουμε αν τον Αύγουστο υπήρχαν ειδήσεις. Καλές διακοπές, λοιπόν.