Σενάρια ανασχηματισμού, πόλωση και παρεμβάσεις με αριστερό πρόσημο στον δρόμο προς τη ΔΕΘ
Σχεδόν ένας μήνας απέμεινε πλέον για τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, η οποία ισοδυναμεί με την πρεμιέρα της πολιτικής περιόδου. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάθε λόγο λοιπόν να ανηφορίζει στη συμπρωτεύουσα με υψηλές προσδοκίες, αλλά… υποφέρει από τον πονοκέφαλο ότι θα πρέπει να δώσει αντίδωρο στους πολίτες που στενάζουν από τις μνημονιακές πολιτικές, την υπερφορολόγηση και το «χαράτσι» του ΕΦΚΑ. Διότι τα περιθώρια για παροχές είναι στενά έως ανύπαρκτα και οι δανειστές τον περιμένουν… στη γωνία, προκειμένου να ξεκινήσει η τρίτη αξιολόγηση.
Την ίδια στιγμή, τα σενάρια ανασχηματισμού φουντώνουν. Κάποιοι, μάλιστα, λέγεται ότι εισηγούνται στον πρωθυπουργό να προχωρήσει γρήγορα τις κινήσεις του και να τον επισπεύσει, ακόμη και μέσα στον Αύγουστο. Ο Αλ. Τσίπρας το σκέπτεται, αλλά θα αποφασίσει μετά από αυτές τις λίγες μέρες ξεκούρασης και θερινής ραστώνης, αφού το επιτελείο του στο Μαξίμου θα είναι σε πλήρη σύνθεση μετά τις 21 Αυγούστου. Τότε θα ξεκινήσει ο αγώνας δρόμου για την προετοιμασία της ΔΕΘ και του επόμενου περιφερειακού αναπτυξιακού συνεδρίου στην Κρήτη (στις 20-21 Σεπτεμβρίου).
Παραμονές της ΔΕΘ, εξάλλου, ο πρωθυπουργός θα υποδεχθεί στην Αθήνα τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, σε μια άκρως συμβολική επίσκεψη, για την οποία στην κυβέρνηση υπολογίζουν ότι θα δώσει σήμα στους επενδυτές για εμπιστοσύνη απέναντι στην Ελλάδα και την οικονομία της – εν όψει και των αποκρατικοποιήσεων.
Σε ό,τι αφορά την τακτική που θα ακολουθήσουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο, η πόλωση και η ευθεία σύγκρουση με τη ΝΔ συνοδεύεται από προσπάθεια να δοθεί ιδεολογικό υπόβαθρο στις πολιτικές αντιπαραθέσεις και ξεκάθαρο αριστερό πρόσημο στον λόγο και το έργο της. Ο λόγος απλός: να συσπειρώσει τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και να αναδείξει τις διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, την οποία κατατάσσει… εκ του πονηρού στην «αυλή» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προκειμένου να επιχειρήσει η ίδια να αυξήσει την επιρροή της και να μονοπωλήσει τον χώρο της Κεντροαριστεράς.