Για εμάς ήταν απόλυτα αναμενόμενο. Τα συνεχόμενα και επαναλαμβανόμενα λάθη του Ερντογάν θα οδηγούσαν -αργά ή γρήγορα- σε αξεπέραστα αδιέξοδα. Η… αυτοεκπληρούμενη προφητεία επαληθεύτηκε και η Τουρκία πληρώνει τον «αυτοκρατορικό» ναρκισσισμό του ηγετικού της διδύμου. Μπορεί να φαίνεται κουραστική η επανάληψη, όμως αξίζει τον κόπο, για δυο λόγους. Πρώτον, επειδή η αποτυχία αυτή υποβιβάζει δραματικά τη θέση και το μέλλον της Τουρκίας και δεύτερον επειδή αποτελεί ένα πρώτης τάξεως δίδαγμα για το πού μπορεί να οδηγήσει η υπερβολική υπεροψία!
Στα ήδη γνωστά προβλήματα που δημιουργήθηκαν με τις γειτονικές χώρες και κυρίως με τη Ρωσία ήρθε να προστεθεί η πρωτοφανής αναζωπύρωση του (κυριολεκτικού!) πολέμου με τους Κούρδους, η όλο και χειρότερη κατάσταση της οικονομίας και –πλέον- η βαθιά αντιπαράθεση με τον πνευματικό κόσμο της χώρας! Οι συλλήψεις δημοσιογράφων, καθηγητών και ανθρώπων του πολιτισμού θυμίζουν τις εποχές των στρατιωτικών δικτατοριών. Η Τουρκία είναι πια μια τραγικά διχασμένη χώρα!
Το χειρότερο είναι ότι, αντί οι φοβερές συνέπειες που προκαλούν όλα αυτά τα προβλήματα να συνετίσουν τους αδιόρθωτους ηγέτες της χώρας, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο! Τυφλωμένος από την απώλεια του ελέγχου της κατάστασης, ο Ερντογάν συνεχίζει με τον ίδιο παραλογισμό να πυροβολεί τη χώρα του. Κανένα απολύτως σημάδι υποχώρησης ή ελπίδα βελτίωσης. Αντίθετα, όλα τα προβλήματα δείχνουν να χειροτερεύουν. Στη δε περίπτωση των Κούρδων, το κουμάντο έχει πια φύγει από τον φυλακισμένο Οτσαλάν και έχει περάσει στη νέα γενιά των μαχητικών και ασυμβίβαστων παιδιών, που στην ουσία διεξάγουν έναν κανονικό πόλεμο, αυτή τη φορά στις πόλεις!
Χωρίς φίλους
Η απομόνωση της Τουρκίας είναι πρωτοφανής για τα μεταπολεμικά δεδομένα. Εκτός από μια μακρά σειρά χωρών που θεωρούνται εχθρικές ή έστω μη φιλικές, η Άγκυρα δεν έχει πια φίλους ούτε εντός των… συμμαχιών στις οποίες συμμετέχει! Στο ΝΑΤΟ θεωρείται ενοχλητική και επικίνδυνη. Στην ΕΕ την βλέπουν δικαίως ως τη χώρα που προκαλεί το μεταναστευτικό πρόβλημα. Τέλος, στην Ουάσιγκτον αρχίζουν να δημιουργούνται σενάρια… εναλλακτικής λύσης, παρά την πρόσφατη νίκη του Ερντογάν στις εκλογές!
Η τελευταία περιπέτεια στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις ήταν η εντονότατη αντιπαράθεση του δημάρχου (από το 1994!) της Άγκυρας Μελίχ Κοκτσέκ, ο οποίος ξεσπάθωσε εναντίον του Αμερικανού πρεσβευτή Τζον Μπας, με αφορμή την κριτική του τελευταίου απέναντι στις διώξεις των ανθρώπων του πνεύματος! Χρησιμοποιώντας τα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, ο δήμαρχος επιτέθηκε κατά μέτωπον εναντίον του πρεσβευτή και της χώρας του, προκαλώντας τα έντονα σχόλια του State Department!
Δεν θα επεκταθούμε άλλο, αφού ασφαλώς θα χρειαστεί να ασχοληθούμε σύντομα με τα… επόμενα επεισόδια της παραφροσύνης του Ερντογάν! Θα καταθέσουμε απλά ένα ακόμα ρητορικό ερώτημα: με ποιο τρόπο θα μπορούσε να μπει ένα τέλος σ’ αυτή την τρελή πορεία της τουρκικής ηγεσίας προς την καταστροφή;